Η Διαμεσολάβηση είναι μία θεσμοθετημένη διαδικασία ήδη από το 2010 (ν.3898/2010) που εισήχθη στο ελληνικό δίκαιο σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 2008/52/ΕΚ. Εφαρμόστηκε ωστόσο υποχρεωτικά με βάση τον νεότερο νόμο 4640/2019, το 3ο άρθρο του οποίου τροποποιήθηκε από το άρθρο 65 του ν. 4647/2019 (ΦΕΚ Α΄ 204/16-12-2019), για μεν τις οικογενειακές υποθέσεις από το Ιανουάριο του 2020, ενώ για τις αστικές και εμπορικές διαφορές από τον Ιούλιο του 2020.
Σύμφωνα με τον ν.4640/2019 “Διαμεσολάβηση είναι μία διαρθρωμένη διαδικασία, ανεξαρτήτως ονομασίας, στην οποία δύο ή περισσότερα μέρη μιας διαφοράς επιχειρούν εκουσίως να επιλύσουν με συμφωνία τη διαφορά αυτή με την βοήθεια Διαμεσολαβητή”.
ελληνικη Νομοθεσία
- Ν.4640/2019 https://www.kodiko.gr/nomologia/document_navigation/580509/nomos-4640-2019
- N. 4647/2019 (ΦΕΚ Α΄ 204/16-12-2019), Άρθρο 65 Τροποποίηση του άρθρου 3 του ν. 4640/2019 (Α΄ 190) Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 3 αντικαθίσταται ως εξής: «Το ενημερωτικό έγγραφο συμπληρώνεται και υπογράφεται από τον εντολέα και τον πληρεξούσιο δικηγόρο του και κατατίθεται με το εισαγωγικό δικόγραφο της αγωγής που τυχόν ασκηθεί ή με τις προτάσεις το αργότερο μέχρι τη συζήτησή της, επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης της αγωγής. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται και για τις αγωγές που έχουν κατατεθεί από 30.11.2019 έως σήμερα.»
Ευρωπαϊκή Νομοθεσία:
- Οδηγία 2008/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2008 για ορισμένα θέματα διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις
- Οδηγία 2013/11/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2013 για την εναλλακτική επίλυση καταναλωτικών διαφορών και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 και της οδηγίας 2009/22/ΕΚ (ΕΕΚΔ)
- Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 524/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2013 για την ηλεκτρονική επίλυση καταναλωτικών διαφορών και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 και της οδηγίας 2009/22/ΕΚ (κανονισμός για την ΗΕΚΔ)