Σύμφωνα με το άρθρο 7 του ν,4640/2019, για να προβούν τα μέρη σε διαμεσολάβηση θα πρέπει να έχουν την εξουσία διάθεσης του αντικειμένου της διαφοράς. Θα πρέπει δηλαδή να έχουν το δικαίωμα εκ του νόμου να αποφασίσουν για την διαφορά.
Η Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης επιβάλλεται από τον νόμο για τις παρακάτω αστικές ή εμπορικές διαφορές:
α) Οι οικογενειακές διαφορές, (εκτός από αυτές των περιπτώσεων α΄, β΄ και γ΄ της παραγράφου 1, καθώς και εκείνες της παραγράφου 2 του άρθρου 592 Κ.Πολ.Δ. (βλέπε αναλυτικά εδώ)
β) Οι διαφορές που εκδικάζονται (σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Πολ.Δ.) κατά την τακτική διαδικασία
- από τα Μονομελή Πρωτοδικεία, αν η αξία της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30000) ευρώ και
- από τα Πολυμελή Πρωτοδικεία,
γ) Οι διαφορές για τις οποίες υπάρχει έγγραφη ιδιωτική συμφωνία των μερών με ρήτρα διαμεσολάβησης.
- Εξαιρούνται από την υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης οι διαφορές στις οποίες διάδικο μέρος είναι το Δημόσιο, Ο.Τ.Α. ή Ν.Π.Δ.Δ.
- Αν τα μέρη προσφύγουν σε δικαστική μεσολάβηση (διαφορετική διαδικασία) δεν απαλλάσσονται από την υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης.